บทอัศจรรย์ในวรรณคดีไทย
ความหมาย บทอัศจรรย์คือบทที่พระนางมีเพศสัมพันธ์กัน ซึ่งกวีแต่ละท่านจะมีลีลาในการนำเสนอ
โดยใช้ภาษาและสิ่งสมมุติที่แตกต่างกัน บ้างก็ใช้ลักษณะของลมพายุ คลื่น ทะเล บ้างก็ใช้
ผีเสื้อกับดอกไม้ ถือว่าเป็นการนำเสนอศิลปะอย่างหนึ่งของกวี เพราะกวีจะไม่นำเสนอแบบ
ตรงไปตรงมา ผู้อ่านไม่สามารถแปลความตามตัวอักษรได้ ต้องอาศัยจินตนาการ
ในวรรณคดีไทยมักมีบทอัศจรรย์ แทรกอยู่ด้วย เรื่องความรักและเพศสัมพันธ์
เป็นธรรมชาติของมนุษย์ ในการพรรณนาฉากรักฉากพิศวาสของตัวละครหญิงชาย กวีไทย
ไม่นิยมกล่าวตรงไปตรงมา แต่จะกล่าวถึงโดยใช้กลวิธีการเปรียบเทียบหรือใช้ สัญลักษณ์แทน
บทนี้เรียกว่า “บทอัศจรรย์” กล่าวคือกวีใช้ธรรมชาติเป็นสัญลักษณ์แทนการแสดงพฤติกรรม
ทางเพศ บทอัศจรรย์จึงเป็นบทที่ต้องใช้ความสามารถในการแต่ง เพื่อให้เป็นงานศิลปะมิใช่
อนาจาร
เป็นข้อมูลที่ดี มีประโยชชน์ ( ไม่ได้ลามกนะค่ะ ต้องอ่านแล้วจะเห็นความไพเราะ ...)
ตอบลบขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆๆ เป็นประโยชน์มากเลยค่ะ
ตอบลบขอบคุณสำหรับบทกลอนอันไพเราะจากวรรณคดีไทยนะค่ะ
ตอบลบอ่านแล้วรู้สึกถึงความเป็นไทยมากเลยค่ะ
ตอบลบวรรณคดีไทยเป็นสิ่งที่ควรอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างยิ่งครับ
ตอบลบเป็นวรรณคดีที่มีความงามมากค่ะ
ตอบลบ